De mootschuilplaats, ook bekend als segmentschuilplaats, werd ontwikkeld in 1915 en was opgebouwd uit betonnen segmenten van 40-50 cm breedte die met staalkabels aan elkaar geketend werden. De segmenten werden aanvankelijk op één plaats in massaproductie gemaakt, maar later ter plekke met prefab bewapening op de forten gefabriceerd. Ter plekke konden de segmenten tot een schuilplaats van gewenste lengte samengevoegd worden. De schuilplaatsen waren niet bestand tegen zware beschietingen maar een verbetering ten opzichte van de houten en aarden schuilplaatsen.